Odin

Odin bu gece çok kızdı,
mızrağını öyle bir salladı ki,
gök yere indi,
Sel götürdü şehri...
Yanlız uyuyan çocuklar,
saklandı kuytuya...
Anneler ninni söyledi
geceye,
yine de durmadı Odin!

"Sel götürsün bu sağır eden sessizliği,
şimşekler kalpsizliğe kor düşürsün",
diye haykırdı bütün karanlığa!

Uyandım!
Bir ninni sesi vardı kulağımda,
bir de aydınlanan pencerem de gördüğüm ışık...
Kalbimin gümbürtüsü mü duyduğum?

Yorgun düştüm,
düşüme geri düştüm...
Ah Odin!

Öz

(Çiziks geceye, göktengriye....)