Geçen yılın son günlerinde kısacık bir cümle...

Kendini bağışlamakla başlıyor her şey, önce kendini sevmekle...

Öz'ce, yılın bitmesine az kala... 

Paylaşmak... Her şeyi...

Ekmeği paylaşmak,
Sevgiyi paylaşır gibi,
Barış'la,

Aşk'la.... 

Öz'ce 

12 Mayıs 2012 Hemşireler Günü

Hemşireler gününüz, günümüz kutlu olsun AMA!

Bugün 12 Mayıs, hemşireler günü, 22 yıllık mesleğimin günü…

Mezun olduğum gün aşağıda okuyacağınız yeminle yola çıktım. Bu yolda yürümeyi öğreten tüm öğretmenlerime teşekkürlerimi borç bilirim. Yaşıyorlarsa sağlıklı bir hayat, veda ettiyseler ışık dilerim yattıkları yerlere… Ve bu yolda benimle birlikte yol alan tüm arkadaşlarıma, hemşire ve hekim ve yardımcı personel arkadaşlarıma teşekkür ederim. Bunca yıl o kadar severek yaptım ki işimi, sanki bir parçam oldu hatta özel sektöre geçip satış ve pazarlama alanında çalışırken bile çok özledim. Ve kendimi tekrar kendi işimin içinde buldum.

 Ama bugün üzgünüm ve kırgınım ve sanırım bir çok sağlık alanında çalışanımız benim gibi hissediyor diye düşünüyorum. Meydana getirilen sağlık politikaları, yıpratma politikaları, özelleştirme çalışmaları, kanun kararnameleri her gün biraz daha bu ülkenin üvey evladı olduğumuzu hissettiriyor. Ve son zamanlarda bizlere yönelik şiddetin artması ve ölümlerle sonuçlanması  bu kırgınlığımız ve üzüntümüzü arttırdığı kadar tekrar bir sorgulama yapmamıza sebep oldu.

Sen sevgili vatandaş hiç bankaya, postaneye, adliyeye, elektrik kurumuna gittiğin zaman çok bekledin diye hırr çıkarıp memur dövebiliyor musun? Ya da mesaisi 17 de biten bu kurumlara kapandı diye, yarın gel dedikleri zaman itiraz edebiliyor musun? Zaten saldırıya geçmeye kalkışsan bile mutlaka bir koruma görevlisi seni oradan hoop uzaklaştırı veriyor!

Ama hastaneye geldiğin, yattığın zaman (ki sabırsızlığının, acının nedenini ben çok iyi anlıyorum) ama buna rağmen nasıl bir cür'etle bu saldırgan ve öfkeli ruhunu soğukkanlılıkla bastıramıyor sun? Sen biliyor musun, farkında mısın acaba o yattığın klinikte 40 yatağın ve 40 hastanın olduğunu ve ancak beş hemşirenin bu hastalara nasıl yetiştiğini? Ya da 20 salonlu bir ameliyathanede 32 hemşireyle mesainin nasıl döndüğünü, o ameliyatların nasıl yapıldığını biliyor musun? Biz ettiğimiz yemini hiç unutmadık. Bu mesleği seçerken bilerek ve isteyerek bu yola çıktık. Anamızı, babamızı, eşimizi, çocuğumuzu gün ve gece oldu hasta yatağında bırakıp, kime batırırız kaygısıyla, yine sana koştuk. Ve o iç dünyamızın çelişkilerini unutup, bu hizmeti vermeye çalıştık. Bana kimse işiniz zor demesin! Bana kimse sen beyaz meleksin demesin!

İşimin zor olduğunun farkındayım ama lütfen sevgili vatandaş sen daha çok zorlaştırma. Ve melek hiç değilim, anneliğimi, kadın olduğumu söylemiyorum bile, İNSAN olduğumu unutma YETER!

Biz sağlık çalışanları, biz hemşireler, biz doktorlar, bizler İNSANLA, HAYATLA uğraşıyoruz. Mesaimizin bittiği saatte sizleri bir dosya gibi kapatıp rafa kaldıramayız. Makine gibi şalterlerin-izi indirip kapatamayız. Hepinizin hastalık süreci ve anatomisi farklı, hiç biriniz yanında kullanma kılavuzu ile gelmiyor. Hastalık sürecinizi ve sonuçlanması için bir sürü tetkikten geçmek zorundasınız. Ve bu süreç evet beklenilmesi zor ama sabırlı olmak zorundasın!

Bu ülkenin üvey evladı olmak istemiyorum. Ben de senin gibi vergimi veriyorum, vatandaşlık görevlerimi yerine getiriyorum.

Gün geliyor kendi hastalığımı, açlığımı, tuvalet ihtiyacımı, uykumu yani temel İNSANİ gereksinimlerimi unutup, kendimi sana adayıp çalışıyorum! Bunun karşılığı ÖFKE, ŞİDDET olmamalı!

Ve lütfen sende artık biraz bizi anla, yaptığımız işe saygı göster. Aldığımız komik ücretlere değinmeyeceğim bile. Çünkü yapılan iş, verilen emek ve hayatlar için yapılan mücadele rakamlarla değeri ölçülemez!

Kırgınız ve üzgünüz ama bunu işimize yani sana, yani İNSANA  yansıtmıyoruz!

Lütfen farkında ol…

Ve gelişen sağlık politikalarını da farkında olarak izle, galeyana gelme!

Hemşireler Konseyi tarafından 1965 yılında kabul edilen ve dilimize çevrilen Uluslararası Hemşirelik Andı;

Yüklenmiş olduğum sorumlulukların bilincinde geliştirdiğim anlayış ve becerilerimle herhangi bir ırk, inanç, renk, siyasal veya sosyal durum ayırımı gözetmeksizin hastalarıma bakacağıma;

Hayatı korumak, ızdırabı hafifletmek, sağlığı yüceltmek için gereken her türlü çabayı göstereceğime;

Bakımım altındaki hastaların bütün değer ve dini inançlarına saygı duyacağıma;

Bana bireylerle ilgili olarak verilen tüm bilgileri sağlayacağıma;

Hayatı ya da sağlığı tehdit edebilecek her türlü girişimden sakına cağıma;

Mesleki bilgi ve becerilerimi en üst düzeyde tutmaya çalışacağıma;

Sağlık ekibinin bütün üyeleri ile iş birliği yapacağıma ve onları destekleyeceğime;

Bunların tümünü yaparken, Uluslararası Hemşirelik Ahlak Yasasının onurunu korumak için gerekecek bütün çabaları sarf edeceğime ve hemşireliğin bütünlüğünü koruyacağıma ant içerim.

Bu yeminle başladık bu yola, bu yolda yürüyen tüm meslektaşlarımın gününü kutluyorum, buruk da olsa…

Öz'ce, (2012 hemşireler gününe ithaf)

Bir Karaciğer Nakli karesi