Muhteşem bir bahar sabahı. Güneşin ışığı dağlardan geri yansıyor.Yeşilin bin bir tonu ve aralarında patlamış papatyalar. Kuş cıvıltıları ve pencereme gelen kumrular. Hemen pervaza birkaç dilim ekmek
ufalamamla serçeler de üşüştü…
Bu sabah nefes alabiliyorum. Bir gecede hemen bu kadar fark
eder mi diye şaşkınım! Yıllardır her sabah uyandığımda hücrelerimin içindeki
nikotinin yolculuğunu hissetmemek mümkün değildi. Dilinde paslanmış bir tat,
tuhaf üstüne sinmiş bir karanlık ve yorgunluk…
Onunla ben 30 yıl öncesi yatılı okulun koridorlarında
arkadaşlarıma gözlemcilik yaparken tanışmıştım. Tabi tuhaf bir çekiciliği ve
insanda merak uyandıran bir hali, hatta yasak oluşu da tetikleyiciydi. Onu içersen birey falan olduğuna inanıyordun,
öz güven tavan yapıyordu J
Yıllar içinde meğer onda değil bende bir bağımlılık söz konusu olmuş!
Bağımlılık! Sigara bağımlılığı önce çok masum geliyor insana,
sonra her yönüyle seni hapsetmiş bir yaşam biçimine dönüştürüyor. Ona zaman
ayırabiliyorsun, cebinde paran olmasa bile sırf onu alabilmek için para
buluyorsun. Sigara içmeyenlere değil, içenlere saygı duyulması gerektiğine
inanıyorsun. Arkadaşlarınla bir yere gittiğinde; aman sigara içilen bölüm olsun
diye şartını koyuyorsun! 7 kişi içmiyor ama sen tek kişi olarak onları dumanına
mecbur bırakıyorsun! Lan kızım, yaşamında savunduğun şeylerle bu örtüşüyor mu
şimdi? Çelişik bir durum var J
Hep bir bahanen hazır; onu sevdiğini “sanıyorsun”!
Şimdi diyebilirsiniz bana, insan 30 yıllık yol arkadaşına bu
kadar acımasızlık yapar mı diye? Yapar mı yapar! İlişki biterken illa ki kan
dökülmeyecek diye bir kural mı var? Kaldı ki bu; ince kağıdın içine sarılmış
tütünlü bir mamul! Faydası? Yok! Zararı? Çok! Çeyrek asırı geçen bir
anlamlandırma ile yaşadım durdum kendimi kandırarak, eee yeter gaari, anlam
biter, sigara gider!
Peki bunca yıldan sonra nasıl karar verdin diyebilirsiniz!
Bazen yıllarca uğraşırsın, en sevdiklerin sana bu konuda ikna edici sözler
söyler ama olamazsın. Sonra şişeden bir cin çıkar, çok da bir şey söylemeden, bir
tane cümle, ışıldayan sihirli bir kelime söyler, etkili oluverir ve gelir zihninizi kemirmeye başlar. Bu etkili
yöntem sonrası her aksi davranış kendinizi aldatmadır… Teslim ol diye bir ses
kulağınızın bir kenarındadır artık J
İçemezsin o sigarayı, yakıştıramazsın, çelişir durursun…
Böyle oldu işte! Çok yolun başındayım, farkındayım! Çok
kararlıyım. Bu yoldan dönmek istemiyorum. İnsan her şeye alışıyor, insan her
yere form alabiliyor. İlaçla, terapi ile değil kendime inanarak bunun
üstesinden gelmek istiyorum. Sadece 21 gün alışmaya yetiyor…
Sevgili dostlar, bu yüzden davranışsal bozukluklar
gösterecek miyim bilmiyorum! Bu arınış sürecinde her şeyden uzaklaşabilirim,
sessizleşebilirim, salyangozumun içine dönebilirim… Lütfen az sabır, her şey
daha güzel olacak. Sağlıklı bir Özce’yi istemez misiniz?
Ve sen ince kağıtla sarılmış tütün parçası: Sana hiç
başlamamalıydım, oldu bir kere! İçme tercihimi 30 yıldır nasıl kullandıysam, “içmeme”
tercihimi bundan böyle kullanacam.
Hiiiç yalvarma, yollar burada ayrılır, E-L-V-E-D-A…..
